یادداشت:نازیلا انصاری پور: عینک دودیِ مشکی به چشم و عصای بلند و سفیدی در دست داری. هنگام راه رفتن عصای سفیدت جلوتر از خودت حرکت می کند و گاهی با صدایی دلنشین و زیر و بم، گاهی با هیجان می گویی، ” لطفا بگذارید عبور کنم”. دریچه چشمانت رو به سیاهی اما دلت منبع روشنایی …